Gratis retourneren Veilig betalen
Gratis verzending vanaf € 20,-
Vandaag besteld, morgen in huis Cadeau inpakservice
Uw winkelmandje is leeg. Laad maar vol.

Bestel nog € 20,00 extra aan artikelen en je bestelling wordt gratis verzonden.

Muziekoverzicht

The art of French Organ improvisation - Tjaco van der Weerd - dubbel cd

(of 28 bonuspunten)
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Actuele status:
  • op voorraad

Op werkdagen voor 16:30 uur besteld, morgen in huis

  • Beschrijving
  • Beoordelingen
  • Geluidsfragmenten

The art of French Organ improvisation - Tjaco van der Weerd - dubbel cd

Dubbel cd - Tjaco van der Weerd

Eisenbarth-organ
St. Peter and Paul Church
Wiltz LUX

Kuhn-organ
Eglise réf. St. François
Lausanne CH

Tracklist

CD1
1 Renaissance
2-11 Baroque Suite - Dedicated to Christophe Manteaux (FR) and Ab Weegenaar (NL)
I Plein-Jeu  / II Duo  / III Recit de Nasard  / IV Basse de Cromorne  /
V Tierce en taille  / VI Fond manualiter  / VII Choeur de Voix Humaine  /
VIII Basse de Trompette  / IX Jeux  / X Grand Jeux
12 Sonatine Passione Chorale - Dedicated to Christopher Rathbone (UK)
13-18 Six Morceaux pour l’Orgue
I Prelude  / II Communion  / III Élévation Largo  /
IV Choeur de Voix Humaine  / V Récit de Hautbois  / VI Marche
19-22 Sonate Romantique - I Choral  / II Andante  / III Fugue  / IV Finale

CD2
1 Allegro
2 Carillon de Saint Fraçois - Theme: C, Es, Gis and B
3 Poéme
4-8 Symphony pour Orgue
I Allegro Vivace  / II Andante con brio  / III Élévation  / IV Voix Humaine  /
V Toccata
9 L’ Improvisation
10-12 Le Banquet Céleste
I Solo de Flûte  / II Lyrique  / III Basse de Voix Humaine
13 Grande Finale - Dedicated to Olivier Latry (FR)

Reviews (The art of French Organ improvisation - Tjaco van der Weerd - dubbel cd)

Gemiddelde beoordeling (1 totaal)
  • uit Punthorst op 19 november 2014:

    Het verhaal van de vlag en de lading.

    Bij één van zijn eerste Cd’s kondigde de Kamper organist Tjaco van der Weerd al aan eens een Cd uit te brengen met orgelmuziek, gespeeld in een andere stijl dan de Hollandse romantiek, die op zijn Cd-repertoire tot dan stond.
    Nou, hier is ie dan: ‘The art of French organ improvisation’.
    Twee Cd-’s met een Engelse titel, volgespeeld in min of meer Franse stijl. En hier wringt ook al dadelijk de schoen met de titel van deze dubbel-schijf.
    De titel, die je eerder op de cover van een kundig en musicologisch goed doorwrocht boek over de Franse improvisatiekunst zou verwachten, maakt het op deze schijfjes niet waar. Een tekst als: Improvisaties in Franse stijl zou aanmerkelijk minder aanmatigend hebben geklonken.

    Valt er dan niets te genieten van de creativiteit van Tjaco van der Weerd? O ja, zeker wel. Er gebeuren mooie dingen. Maar af en toe heeft hij moeite om de aandacht vast te houden.
    Cd 1 begint met een werkelijk prachtig gespeeld stukje, genaamd Renaissance. Het is een soort toegift vooraf, gespeeld op het kleine, maar o zo fraai klinkende orgeltje in de St. François in Lausanne. Wat mij betreft hadden van dit orgel meer nummers opgenomen mogen worden.
    Chapeau voor dit werkje!

    De daarop volgende Baroque Suite begint met een pakkend Plein Jeu, mooi geregistreerd. Je zit direct rechtop op de bank! Maar reeds hier al komt een kenmerk van de improvisaties op deze Cd-s boven water namelijk: een regelmatig terugkerende overdaad aan sequensen en veelvuldige herhaling van het gekozen thema. En dat is jammer, want daardoor blijft het lang niet altijd even spannend.
    In het Duo wordt ineens een bekend klassiek thema opgevoerd. Waarom? De stemvoering vind ik goed, maar je mist gewoon het origineel. Al eerder heb ik gewaarschuwd voor het kopiëren van thema’s van onze grootmeesters der muziek, want je komt er kwalitatief nooit overheen. Niet meer doen!
    De Recit de Nasard wordt vijf keer gespeeld inclusief al de sequenzen.
    De Basse de Cromorne heeft minder spanning dan verwacht, maar is wel mooi gespeeld.
    In de Tierce en Taille slaat de verveling toch echt wat toe. Wat is dat toch jammer. Iets meer creativiteit zou een mooi werk opleveren.
    In de Fond Manualiter horen we een portato gespeelde stapeling van akkoorden. Leuk, maar iets te lang om de aandacht vast te houden.
    In het volgende Choeur de Voix Humaine zet de thematiek van het vorige onderdeel zich gewoon voort. Mooie slag van de tremulant trouwens!
    In de Basse de Trompette wordt het thema creatiever behandeld, maar helaas toch weer 3 herhalingen.
    De Jeux zorgen voor een tongwerkenfestival. Prachtig, maar is dit overal nog barok?
    Hierna bijna naadloos door naar het Grand Jeux, met wederom wat onnodige herhalingen.

    De Sonatine Passione Chorale is wat mij betreft een hoogtepuntje. Het indrukwekkende koraal ‘O, haupt voll blut und wunden’ wordt drie maal geëtaleerd in mooie registraties. Een paar onregelmatigheden in de begeleiding doen geen afbreuk aan het geheel.

    Six Morceaux pour lÓrgue.
    De Prelude staat als een huis in de vorm van een koraalzetting. Er zou een mooie tekst op passen.
    In de Communion worden in de harmonisatie vanuit de themalijn enkele verrassende uitstapjes gemaakt. Zeer sfeervol. En wát een prachtige strijkers!! Als de strijkers met Oud en Nieuw allemaal zo zouden klinken ging ik om 24.00 uur een uurtje buiten zitten luisteren!!
    Ook de Elevation Largo (Het verheffen of plaatsen van de hostie) klinkt smaakvol (what’s in a name?). In de echo herhaald.
    De Choeur de Voix Humaine begint met een koraalzetting. Daarna verschijnen er boven de koraalachtige motieven fluitgeluidjes zoals bij een van de bekende stukken van Lefebure-Wely. Was dit nu een stijlkopie dan was het nog te verteren, maar hier wordt de maître nagebootst en dat vind ik een misser van belang! Je kan deze Franse meester niet nadoen, laat staan verbeteren of aanvullen. Je vergelijkt voortdurend het gespeelde met het origineel en dan wint het origineel met grote voorsprong!
    De Recit de Hautbois is een vrolijk stukje, dat mij meer deed denken aan een Engelse componist uit de 19de eeuw dan aan een Fransman. Ook hier veel herhalingen van het thema. Ik had meer creativiteit verwacht.
    De Marche borduurt voort op het voorgaande onderdeel, maar dan met meer virtuoze elementen. Rond 0.30 komt het pedaal wat achteraan. Het slot doet meer denken aan een Amerikaanse rondedans dan aan een Franse improvisatie. Maar leuk klinkt het allemaal wel.

    De Sonatine Romantique herbergt maitre Saint Saens en wel in het thema van zijn onvolprezen Orgelsymfonie. Of het gebruik van dit thema een zwaktebod is laat ik graag aan de mening van anderen. ’t Is wel waar dat een dergelijk bekend geluid gemakkelijk in het gehoor ligt.
    In het tweede deel, het Andante wordt de ritmische beweging die een soort stuwing moet veroorzaken vijf keer gespeeld, twee keer afgewisseld met het bekende thema.
    In de Fugue hoor je na de fugatische opbouw het koraal in het pedaal. Het geheel wordt daarna herhaald met krachtiger registraties.
    In de Finale hoor je de zo’n zeven keer herhaalde ritmische beweging met flarden van het koraal. Je moet hier denken aan de ritmische bewegingen in de beroemde Toccata uit de Vijfde symfonie van Ch.M. Widor, maar dan zonder de toccata. Uiteindelijk komt het orgel op volle oorlogssterkte.

    Cd 2 Begint met een Allegro in Widor-stijl en met name de klanken uit de 6e Symfonie. Hier en daar verrassende wendingen. Het snelle gedeelte moet Widor voorstellen, maar dat lukt maar ten dele. De spanning blijft wel. Virtuoos gespeeld. Ga er maar aanstaan! Op 4.20 mooie ritmiek; duurde dat maar langer! Op 5.30 ineens iets uit de 5e van Widor overgaand in Hollandse romantiek met alles uit de kast.

    Het Carillon de Saint François is een nabootsing van het Carillon de Westminster van Vierne. Hoewel hier echt wel mooie dingen gebeuren blijft het toch een C

Geluidsfragmenten
218